پس از رسیدگی به اعمال بندگان،حکم الهی اعلام می گردد:اهل طاعت از اهل معصیت جدا می شوند؛مومنان رو سفید،شاد و خندان به سوی بهشت،و کافران و منافقان رو سیاه،اندوهگین و با خواری به سمت دوزخ رانده می گردند.اما را همگی از دوزخ می گذرد و از آن عبور می کنند در حالی که از سیمای مومنان نور می تابد و راهشان را روشن می سازد و کافران و منافقان در تاریکی به سر می برند.منافقانی که در دنیا در کنار مومنان و با آنان زندگی می کردند،آنها را صدا می زنند و می گویند:((نظری به ما بیفکنید تا از نور شما پرتوی برگیریم)) اما به آنها گفته می شود:((به پست سر خود (دنیا) بازگردید و از آن جا نوری برگیرید.