آن گاه دادگاه عدل لهی تشکیل،و اعمال همه بندگان حاضر آورده می شود؛نامه های اعمال توزیع می گردد و کارهای هر فرد چنان آشکار است که نیازی نیست که از هرکس بپرسند:در دنیا چه کرده ای؟در این دادگاه فرشتگان،پیامبران و برگزیدگان خدا به عنوان شهود حضور دارند،حتی دست و پا و پوست بدن ها گواهی می دهند؛حساب همگان به دقت رسیدگی و با میزان الهی سنجیده می شود و بر اساس عدل و قسط درباره آنان داوری می گردد؛هرکس نتیجه سعی و کوشش خود را می یابد؛به نیکوکاران ده چندان پاداش داده می شود؛هیچ کس بار دیگری را نمی کشد،اما کسانی که دیگران را گمراه علاوه بر گناهان خود،معادل گناهان گمراه شدگان را نیز بر دوش می کشند،بی آن که از گناه آنان کاسته شود؛در آن روز،هیچ عوض و بدلی از کسی پذیرفته نمی شود؛شفاعت کسی موثر نیست مگر آنان که از طرف خدای بزرگ اذن شفاعت داشته باشند و بر اساس معیارهایی که خداوند می پسندد،شفاعت کنند.